Περισσότερες από τις μισές γυναίκες (52%) και σχεδόν τα 2/3 (63%) των γυναικών ηλικίας 18-24 ετών, δήλωσαν ότι έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας τους, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2016 από το Trades Union Congress.
Η μελέτη είναι η μεγαλύτερη, που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη, σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, σύμφωνα με την καθηγήτρια Jane Pillinger. Στην έρευνα συμμετείχε ένας σημαντικός αριθμός 1.533 Βρετανών ενηλίκων γυναικών, όπου ορισμένες εξ’ αυτών, είτε στην παρούσα θέση της εργασίας τους είτε κατά το παρελθόν, υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση.
Ορισμένα από τα πιο σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα αναλύονται στη συνέχεια:
Παρ’ όλα αυτά, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι περισσότερες γυναίκες αποφεύγουν να γνωστοποιήσουν τα περιστατικά αυτά, είτε γιατί θεωρούν πως το γεγονός αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις εργασιακές τους σχέσεις, είτε γιατί πιστεύουν, πως μία τέτοιου είδους συμπεριφορά θα περιορίσει τις προοπτικές τους για επαγγελματική ανέλιξη.
Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός γυναικών που συμμετείχε στην έρευνα υποστήριξε, ότι θα ντρέπονταν να μιλήσει για τη σεξουαλική παρενόχληση που ενδεχομένως να βιώνει στον εργασιακό χώρο, καθώς πιστεύουν, πως η διαμαρτυρία τους δεν θα λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τον αρμόδιο προϊστάμενο ή από τους συναδέλφους τους στη δουλειά.
Ο καθηγητής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Frances O'Grady, δήλωσε: «Σε αρκετές περιπτώσεις, η σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στον εργασιακό χώρο γίνεται αντιληπτή ως απλό «πείραγμα». Όμως, οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς.
Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μία άκρως ταπεινωτική μορφή διάκρισης, η οποία δύναται να υπονομεύσει την ψυχική υγεία των εργαζομένων γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλές φορές, τα θύματα αναγκάζονται να αποσιωπήσουν την αλήθεια υπό την κυρίευση των συναισθημάτων του φόβου και της ντροπής.
Ωστόσο, πρέπει να καταστεί σαφές, ότι η σεξουαλική παρενόχληση σε καμία περίπτωση δεν έχει θέση σε ένα σύγχρονο εργασιακό πλαίσιο, καθώς και στην ευρύτερη κοινωνία. Οι εργοδότες οφείλουν να υιοθετήσουν στάση μηδενικής ανοχής απέναντι στη σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, καθώς και να διασφαλίσουν αντίστοιχες ισχυρές πολιτικές προστασίας για το προσωπικό».
ΑΠΟ ΤΟ Ι.Ψ.Σ.Υ.
Η μελέτη είναι η μεγαλύτερη, που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη, σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, σύμφωνα με την καθηγήτρια Jane Pillinger. Στην έρευνα συμμετείχε ένας σημαντικός αριθμός 1.533 Βρετανών ενηλίκων γυναικών, όπου ορισμένες εξ’ αυτών, είτε στην παρούσα θέση της εργασίας τους είτε κατά το παρελθόν, υπέστησαν σεξουαλική παρενόχληση.
Ορισμένα από τα πιο σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα αναλύονται στη συνέχεια:
- Σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες (32%), έχει έρθει αντιμέτωπη με ανεπιθύμητα αστεία σεξουαλικού χαρακτήρα στο χώρο της εργασίας της.
- Το 28% των γυναικών έχουν γίνει αντικείμενο σεξουαλικού σχολιασμού στη δουλειά τους, σχετικά με το σώμα ή με τα ρούχα τους
- Το 1/4 των γυναικών (23%) έχει βιώσει κάποιο ανεπιθύμητο άγγιγμα στο χέρι, στο γόνατο ή στο κάτω μέρος της πλάτης, εντός του πλαισίου της εργασίας τους.
- Το 20% των γυναικών έχει δεχθεί ανεπιθύμητες σεξουαλικές προτάσεις στο χώρο εργασίας.
- Ενώ, μόλις το 12% των γυναικών έχει εμπλακεί σε κάποια καταναγκαστική σεξουαλική επαφή ή έχει δεχθεί κάποιο ερωτικό φιλί στον εργασιακό χώρο.
Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας μπορεί να λάβει πολλές μορφές, ορισμένες εκ των οποίων είναι οι υποτιμητικές παρατηρήσεις με σκοπό τον εκφοβισμό και την ενοχοποίηση του εργαζόμενου ατόμου σχετικά με την αποδοτικότητά του, τα αδιάκριτα σχόλια αναφορικά με τη σεξουαλική ζωή ενός εργαζόμενου, η διακίνηση αυστηρώς προσωπικών ερωτικών στιγμιότυπων ενός εργαζόμενου, τα αιτήματα για σεξουαλική συνεύρεση ή η αναζήτηση σεξουαλικής ικανοποίησης από έναν συνάδελφο μέσα από αδιάκριτα ερωτικά αγγίγματα ή φιλιά.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων (88%), ο δράστης της σεξουαλικής παρενόχλησης τείνει να είναι άνδρας, ενώ 1 στις 5 γυναίκες (17%) αναφέρει, ότι επρόκειτο για κάποιον προϊστάμενό της ή για κάποιον που ασκούσε άμεση εξουσία πάνω της. Επίσης, πιο επιρρεπείς στη σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, φάνηκε να είναι οι νεαρότερες σε ηλικία γυναίκες, καθώς και εκείνες που εργάζονται με προσωρινές συμβάσεις.
Παρ’ όλα αυτά, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι περισσότερες γυναίκες αποφεύγουν να γνωστοποιήσουν τα περιστατικά αυτά, είτε γιατί θεωρούν πως το γεγονός αυτό θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις εργασιακές τους σχέσεις, είτε γιατί πιστεύουν, πως μία τέτοιου είδους συμπεριφορά θα περιορίσει τις προοπτικές τους για επαγγελματική ανέλιξη.
Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός γυναικών που συμμετείχε στην έρευνα υποστήριξε, ότι θα ντρέπονταν να μιλήσει για τη σεξουαλική παρενόχληση που ενδεχομένως να βιώνει στον εργασιακό χώρο, καθώς πιστεύουν, πως η διαμαρτυρία τους δεν θα λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τον αρμόδιο προϊστάμενο ή από τους συναδέλφους τους στη δουλειά.
Ο καθηγητής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Frances O'Grady, δήλωσε: «Σε αρκετές περιπτώσεις, η σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών στον εργασιακό χώρο γίνεται αντιληπτή ως απλό «πείραγμα». Όμως, οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς.
Η σεξουαλική παρενόχληση είναι μία άκρως ταπεινωτική μορφή διάκρισης, η οποία δύναται να υπονομεύσει την ψυχική υγεία των εργαζομένων γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο. Πολλές φορές, τα θύματα αναγκάζονται να αποσιωπήσουν την αλήθεια υπό την κυρίευση των συναισθημάτων του φόβου και της ντροπής.
Ωστόσο, πρέπει να καταστεί σαφές, ότι η σεξουαλική παρενόχληση σε καμία περίπτωση δεν έχει θέση σε ένα σύγχρονο εργασιακό πλαίσιο, καθώς και στην ευρύτερη κοινωνία. Οι εργοδότες οφείλουν να υιοθετήσουν στάση μηδενικής ανοχής απέναντι στη σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο, καθώς και να διασφαλίσουν αντίστοιχες ισχυρές πολιτικές προστασίας για το προσωπικό».
ΑΠΟ ΤΟ Ι.Ψ.Σ.Υ.