Σε πλήρες στρατηγικό αλλά και αμυντικό αδιέξοδο βρίσκεται η Ελλάδα με την στρατιωτική ισχύ της να βρίσκεται κυριολεκτικά καθηλωμένη απουσία οποιουδήποτε σοβαρού εξοπλιστικού προγράμματος.
Από την άλλη πλευρά η Τουρκία με ένα πρωτοφανές εξοπλιστικό πρόγραμμα, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, εκτός αυτού της Ρωσίας, μετατρέπεται σταδιακά σε μια τοπική υπερδύναμη με όπλα και δυνατότητες μη αντιμετωπίσιμες από το ελληνικό αμυντικό σύστημα.
Το πρώτο και κυριότερο πρόγραμμα που προκαλεί κυριολεκτικά ανατριχίλα στο Εθνικό αμυντικό σύστημα είναι αυτό του αεροσκάφους F-35.
Η «λαίλαπα» αυτή των 100 stealth μαχητικών που πρόκειται σύντομα να εμφανιστεί στο Αιγαίο – οι παραδόσεις των πρώτων 6 αεροσκαφών στην ΤΗΚ αναμένονται μεταξύ από το 2018 ενώ της δεύτερης παρτίδας των 24 μαχητικών μεταξύ 2021 και 2022- απειλεί το σύνολο της ελληνικής Αεράμυνας, επίγεια και αεροσκάφη και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχουν λύσεις, ούτε καν στο σχεδιασμό τους, για την αντιμετώπισή της από πλευράς ΠΑ.
Τα κονδύλια για την Άμυνα και πιο συγκεκριμένα για τα εξοπλιστικά προγράμματα έχουν «μηδενίσει», ενώ όσα χρήματα έχουν δεσμευθεί από προηγούμενα έτη για εξοπλιστικά όπως η αναβάθμιση των F-16 δεν επαρκούν για πάνω από 40 αεροσκάφη.
Παράλληλα η Ελλάδα είναι απίθανο να βρει στη διεθνή αγορά μαχητικά αεροσκάφη ικανά να αντιμετωπίσουν σύγχρονες απειλές χωρίς να χρειαστεί να βάλει «βαθιά το χέρι στην τσέπη», αλλά στην πραγματικότητα όσο και «βαθιά» να το βάλει μάλλον δε θα βρει τίποτα.
Υπάρχουν όμως και άλλα νέα εξίσου απογοητευτικά. Η άκομψη -για το θέσουμε ευγενικά- μέχρι στιγμής στάση της Ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στον νεοεκλεγέντα Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ εξανεμίζει και τις εκείνες τις λίγες πιθανότητες που υπήρχαν για δωρεάν παραχώρηση στρατιωτικού υλικού, ή για στρατιωτική οικονομική βοήθεια όπως πρόσφατα αιτήθηκε ο Πάνος Καμμένος από τις ΗΠΑ.
Χωρίς καμιά ένδειξη για νέο μαχητικό αεροσκάφος, με το πρόγραμμα της αναβάθμισης των F-16 να έχει βαλτώσει, χωρίς καμιά προοπτική για ενίσχυση του ΠΝ το οποίο σύντομα θα έχει πρόβλημα στις κύριες μονάδες επιφανείας του και τέλος χωρίς κανένα ανάλογο πρόγραμμα στο Στρατό όλα δείχνουν ότι βαδίσουμε σε πλήρη ανατροπή του όποιου status quo υφίσταται σήμερα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι εκτός από την απουσία νέων αγορών για την ΠΑ δεν υπάρχει και κανένας άλλος σχεδιασμός (νέα ραντάρ, αισθητήρες κ.α.) για την αντιμετώπιση των τουρκικών stealth μαχητικών.
Είναι πρωτοφανής η απάθεια και η απουσία κάθε είδους σχεδιασμού, για την αντιμετώπισή τους. Του οποιοδήποτε σχεδιασμού.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν υφίσταται αυτό το χρονικό διάστημα καμιά «μαγική» λύση της τελευταίας στιγμής, κανένας «από μηχανής θεός» που θα μας γλιτώσει –όπως κάποιοι μπορεί να νομίζουν- από το να μεταβληθούμε σε δορυφόρο της Τουρκίας και του Ερντογάν και αυτό στην καλή περίπτωση.
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία βρίσκεται σε ένα οργασμό παραγωγικότητας.
Με ναυπηγήσεις σκαφών αμφίβιων επιχειρήσεων, υποβρυχίων, κορβετών και φρεγατών, νέων όπλων για τα αεροσκάφη της, από βλήματα cruise όπως το SOM-J μέχρι κατευθυνόμενα όπλα με λέιζερ, παραγωγή επιθετικών ελικοπτέρων και φυσικά με γραμμή παραγωγής για το F-35, για να αναφέρουμε μόνο ένα ελάχιστο μέρος αυτών, μόνο ίλιγγο προκαλούν.
Όλα αυτά τη στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος, παντοδύναμος πλέον στην Τουρκία, μιλά για «σύνορα καρδιάς» και αναθεωρήσεις συμφωνιών όπως της Λωζάννης που είχαν κλείσει οριστικά θέματα Εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο.
Δεδομένης έτσι της ανυπαρξίας οποιαδήποτε απάντησης σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο η Ελλάδα μοιραία κινείται σε μια νέα εθνική καταστροφή.
Όσοι αγωνιούν για τιςε τύχες της χώρας το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Οι υπόλοιποι κάνουν ή ότι δεν καταλαβαίνουν ή χαμογελούν αμήχανα χωρίς να γνωρίζουν που βαδίζουν και που βρίσκονται.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σύμφωνα με τον αμερικανικό οργανισμό γεωστρατηγικών αναλύσεων Jamestown Foundation ο χρόνος για μια ένοπλη σύρραξη Ελλάδας-Τουρκίας έχει αρχίσει να κυλά αντίστροφα.
Σύμφωνα με ανάλυσή του οργανισμού με 100 περίπου εκατομμύρια πληθυσμού η Τουρκία το 2050, είναι απίθανο να μην έχει ήδη επεκταθεί προς δυσμάς και προς ανατολάς και να μην έχει την δυνατότητα να ικανοποιήσει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας.
Αυτό περνά μέσα από μια σύγκρουση με την Ελλάδα. Αν δεν αποκτήσει πρόσβαση σε ενέργεια και δεν επεκταθεί σε νέα εδάφη, η Τουρκία θα καταρρεύσει.
Η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή για να μη διαλυθεί παρά μόνο αν επεκταθεί σε βάρος των γειτόνων της. Η μία αιτία της σύγκρουσης θα είναι η ενέργεια. Η άλλη η ανάγκη να ελέγξει το γεωστρατηγικό της περιβάλλον ως μία από τις πέντε μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις παγκοσμίως, μετά τις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Ινδία.
Έτσι το 2020 και μετά θα έχει δημιουργηθεί το μεγαλύτερο χάσμα στην στρατιωτική ισχύ Τουρκίας και Ελλάδας, σε όλα τα επίπεδα. Αν δεν μεσολαβήσει κάτι που να αναστήσει τη χώρα, αρχικά σε οικονομικό και εν συνεχεία σε κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο, το "πεπρωμένο φυγείν αδύνατον"...